Iнгаляцыйнай тэрапія - увядзенне ў арганізм шляхам удыхання ўзважаных ў паветры лекавых і біялагічна актыўных рэчываў у лячэбных і прафілактычных мэтах.
Правядзенне інгаляцый суправаджаецца зніжэннем глейкасці мокроты, што забяспечвае паляпшэнне яе вывядзення з дыхальных шляхоў.
Лячэбныя эфекты:
- антымікробны
- супрацьзапаленчы
- адхарквальны
- бронхалiтычны
Паказанні:
- вострыя і хранічныя захворванні верхніх дыхальных шляхоў, бронх і лёгкіх,
- прафесійныя захворвання гартані, верхніх дыхальных шляхоў, бронх і лёгкіх;
- вострыя і хранічныя захворванні сярэдняга вуха і околоносовых пазух;
- рэспіраторныя, адэнавірусныя інфекцыі ў вострым і пада-стромой перыядзе;
- абструктыўная сіндромы, ларингоспазмы, бранхіяльная астма, прафілактыка ускладненняў ў пасляаперацыйным перыядзе.
Супрацьпаказаннi:
- iндывідуальная непераноснасць або алергія да лекавых рэчываў, адсутнасць адаптацыі да неабходнага рытму дыхання;
- спантанны пневмоторакс або яго пагроза пры захворваннях лёгкіх,
- гіганцкія каверны, распаўсюджаная і Булёзны формы эмфізэмы,
- легочно-сардэчная недастатковасць III ступені,
- схільнасць да спантанным лёгачным крывацёкам,
- гіпертанічная хвароба II - III стадыі,
- цэрэбральны атэрасклероз са схільнасцю да парушэнняў мазгавога кровазвароту і наступствы гэтых парушэнняў - перанесены мазгавой інсульт, частыя прыступы мінучых расстройстваў мазгавога кровазвароту.
Цяпловiльготныя інгаляцыі. Вільготны і цеплавой эфект выклікае гіперэмію слізістай абалонкі носа, гартані, трахеі і бронх, памяншае глейкасць слізі, разрэджвае і паскарае яе эвакуацыю, ўзмацняе дзейнасць мігацельнай эпітэлія, спрыяючы аднаўленню звычайнага стану слізістай абалонкі дыхальных шляхоў і памяншае яе сухасць.