Паравуглекіслая ванна

Паравуглекіслая ванна - гэта працэдура, пры якой на арганізм чалавека аказваецца ўздзеянне сумессю вуглякіслага газу і вадзяной пары ў пэўнай канцэнтрацыі. Якая паступіла ў ванну вуглекіслата распаўсюджваецца па яе дне, трапляючы ва ўзыходзячыя цёплыя струмені паветра ў сумесі з парай, паднімаецца да паверхні ванны, пасля чаго, астуджаючыся, ізноў апускаецца ўніз.

Вуглякіслы газ, пранікаючы праз скуру, выклікае тэрапеўтычныя эфекты за кошт актывацыі біяхімічных рэакцый. Вадзяная пара, увільгатняючы скуру і пашыраючы пары, спрыяе павелічэнню трансдермального пранікнення вуглякіслага газу ў арганізм пацыента.

Паравуглякіслыя ванны валодаюць досыць мяккім уздзеяннем і адрозніваюцца адсутнасцю ўскладненняў, таму яны могуць прызначацца хворым, якім проціпаказаныя агульныя ванны. Гэты добры сродак для аздараўлення, прафілактыкі і амаладжэнні арганізма.

Дадзеная методыка выкарыстоўваецца для прафілактыкі і лячэнні судзінкавых, лёгачных і неўралагічных захворванняў. Ванны паляпшаюць кровазварот і лімфотак, станоўча ўплываюць на мікрацыркуляцыю, стан скуры, ствараюць амаладжальны эфект, ухіляюць расцяжкі і выраўноўваюць рэльеф.

Дзякуючы мяккаму ўздзеянню пары і камфортнай тэмпературы працэдура забяспечвае дэтаксікацыю, увільгатненне і ачышчэнне часу.

Паказанні да ўжывання сухой вуглякіслай ванны:

артэрыяльная гіпертэнзія;

атэрасклероз;

ішэмічная хвароба сэрца;

постинфарктный кардыясклероз;

постінсультны геміпарэз;

варыкознае пашырэнне вен;

цукровы дыябет;

парушэнне абмену рэчываў (атлусценне 1-2арт, падагра па-за абвастрэннем);

розныя формы неўрозу;

хранічныя захворванні дыхальных шляхоў.

Супрацьпаказанні:

цяжарнасць;

перыяд лактацыі;

вострая форма любых сардэчна-сасудзістых захворванняў;

анкалагічныя захворванні любой стадыі;

наяўнасць вострых запаленчых працэсаў;

мітральныя заганы сэрца;

ліхаманкавыя станы;

хранічны дыфузны гломерулонефрыт;

гіпертырэёз;

эпілепсія і сутаргавы сіндром у анамнезе.